Bazı vakitler vardır ki o vakitlerde susmak gerekir. Kamuya, kurumlara, güzel işlere, güzel insanlara, iyi niyetli emeklere, halka, masumlara zarar gelmesin diye susmak gerekir. Ancak çok susunca da bazıları bunu fırsata çeviriyor. Fırsatçılar mağdur ettikçe mağdur ediyor.

Çevremizde hukuk adına yaşanan hukuksuzlukları ve mağduriyetleri öğrenince, acı hikayelere şahit olunca gelecek adına ümitlerimiz zayıflıyor. Şayet bir toplumda hukuk eliyle hukuksuzluk işlenirse, günü geçmiş yasa ve yönetmeliklere göre yapılan işlemler hukukun bir gereği olarak görülmeye başlanır ise işte o andan itibaren adalete olan güven zayıflar, yapılanlar kanunun devletinin güç kazanmasına yol açar.

Adalete olan güvenin zayıflaması demek toplumsal güvenin zayıflaması ve hukukun güçle elde edilmesinin tercih edilen bir yol olması demektir. Bu ise hukuk ve güvenliği sağlamakla yükümlü olan yasal devlet kurumuna olan güvenin azalması, kanunların ruhundan kopması ve devletin de itibarını kaybetmesi demektir.

Denetim ve hadimlik görevini yapmayan ve birçok yasal boşluklara zemin hazırlayan devlet birçok paralel yapının da doğmasına zemin hazırlamış olacaktır. Güçle elde edilmeye çalışılan hak ve adalet arayışı beraberinde terör ve şiddetin yaygınlaşmasına neden olacaktır.

Mağdur olan veya mağdur edildiğini düşünenlerin kendilerini savunmak ve haklarını elde etmek için başvurdukları her yol ve yöntem bir süre sonra meşru, yasal, yeni bir hukuk elde etme yolu olarak görülecektir. Bu durum hukuksuzluğun hukuk olmaya başlaması, toplumsal vicdanının yara alması, sosyal barışın ve güvenin zayıflaması demektir. Bu an dış düşmanların ülkemiz ve coğrafyamız için beklediği bir andır…