Sultan-ı Cihan Abdülhamit Han

Şarktan garba hüküm süren,

Şanı pek yüce, serdar-ı hakan,

Adaletiyle müsemma şevketli padişah,

Sultan-ı cihan, Abdülhamid Han.

Cem olmuş tecessüm etmiş adeta,

Fatih'in aklı, Yavuzun cesareti sende,

Senin zamanında senin yanında,

Bir adi nefer olaydım ben de...

Göğüs gerip tard etseydik zalimleri,

Hürriyet fikriyle serkeş olmuş hainleri,

Bağrımızda büyüyen çıbanı,

Deşip atsaydık, kangren olmuş yarayı.

Asra damgasını otuz üç defa vuran,

Her defasında sesi İngilizden çıkan,

Yol vermezdi tertiplere

Korkulu rüya, siyasi dehan.

Kendini hür telakki eden,

Edepten yoksun bir avuç edip,

Cephe açıp aldanmışlar,

Vatanı satmayı hürriyet zannedip.

Payitahtı ateşe atmışlar kahredip,

Sergerdan serseri birkaç hadsiz paşa,

İngilizlerin oyuncağı adi birer maşa,

Köpek desek köpeğe hakarettir haşa.

Hayatını hak yoluna adayan Sultan,

Reis-i cihan, halife-i zemin,

Hakkını ödeyemeyiz, hiçbir zaman,

Komşu eylesin kendine, Muhammed-ül Emin.

Selçuk Tütak